Οι λίμνες της Πελοποννήσου

^{Οι λίμνες της Πελοποννήσου -αν και όχι τόσο ξακουστές όσο άλλα αξιοθέατά της- αποτελούν μαγευτικό προορισμό για κάθε εποχή του χρόνου.}

Το καλοκαίρι τα κρυστάλλινα νερά τους θα σας ανακουφίσουν από τη ζέστη, το φθινόπωρο τα χρυσά φύλλα των δέντρων δημιουργούν τις ιδανικές προϋποθέσεις για χαλάρωση, το χειμώνα το ορεινό τοπίο στολίζεται με τα λευκά του και την άνοιξη τα χρώματα της φύσης αντικατροπτίζονται στα γαλήνια νερά τους.

Ταξιδεύουμε στις ομορφότερες λίμνες της Πελοποννήσου, εκεί όπου το γαλάζιο με το πράσινο είναι πιο αρμονικά δεμένα από ποτέ. 

^{Λίμνη Δόξα, η… Αλπική}

Η αλήθεια είναι πως δεν βλέπουμε συχνά να ομορφαίνει ένα φυσικό τοπίο από την ανθρώπινη παρέμβαση, όμως υπάρχουν και εξαιρέσεις και μία τέτοια είναι η τεχνητή Λίμνη Δόξα. Σε ύψος 850 μέτρων, σφηνωμένη ανάμεσα στις οροσειρές Ζήρεια, Χελμός και Ντουρντουβάνα στην κοιλάδα του Φενεού, η λίμνη Δόξα θυμίζει αλπικό τοπίο.

Και μπορεί να δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 90 αλλά τα καταγάλανα νερά της έχουν δέσει τόσο πολύ με το περιβάλλον που θα νομίζεις ότι βρισκόταν εκεί από πάντα. 

Στο κέντρο της λίμνης “κρέμεται” από μία λεπτή λωρίδα γης το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου ενώ παλαιότερα υπήρχε εκεί η Μονή Αγίου Γεωργίου αλλά λόγω των πλημμυρών μεταφέρθηκε σε διπλανό ύψωμα. 

Η λίμνη Δόξα είναι ένας αγαπημένος και γνωστός προορισμός για τους εκδρομείς αφού εκτός από το άπειρο φυσικό της κάλλος η ευρύτερη περιοχή είναι κατάλληλη για δραστηριότητες όπως ιππασία, πεζοπορία, ποδηλασία αλλά και μοτοσικλέτα ή buggy για τους λιγότερο αθλητικούς τύπους. 

Απέχει μόλις 40 λεπτά από τη Λίμνη Στυμφαλίας (περίπου 2 ώρες και 45 λεπτά από Αθήνα) επομένως θα μπορούσε κανείς να συνδυάσει τις δύο λίμνες σε ένα road trip.

Ενδιαφέρουσα πληροφορία: Στον πυθμένα της λίμνης ζουν γαλάζιες καραβίδες.

Ζήσε την εμπειρία του Ελαιοτουρισμού μέσα από 3 σημεία της Πελοποννήσου.

  Δες τις ιστορίες των ντόπιων 

↓

↓

↓

^{Λίμνη Τσιβλού, σα ζωγραφιά}

Σχηματίστηκε το 1913 από τα νερά του ποταμού Κράθι λόγω μιας κατολίσθησης του εδάφους που καταπλάκωσε τα χωριά Τσιβλού και Συλίβαινα. Ωστόσο το τοπίο σήμερα δε θυμίζει σε τίποτα καταστροφή.

Αντίθετα η λίμνη ήρθε να προσθέσει το γαλάζιο της στο καταπράσινο τοπίο του ελατοδασους της Ζαρούχλας, δημιουργώντας έναν καμβά που θα ζήλευε κάθε ιμπρεσιονιστής ζωγράφος. Θα απολαύσετε ιδιαίτερα το περπάτημα, το πικ νικ ή ακόμα καλύτερα το ποδήλατο γύρω από την όχθη.

Με ηλικία λίγο μεγαλύτερη των 100 ετών, η λίμνη Τσιβλού είνα από τις νεαρότερες λίμνες της Ευρώπης και ως εκ τούτου δεν έχει ιδιαίτερα πλούσια υδρόβια βλάστηση. Ωστόσο είναι σημαντικό ενδιαίτημα για την ορνιθοπανίδα ενώ στη λίμνη ζουν αρκετά αμφίβια καθώς και βίδρες και τσακάλια.

Από ψάρια συναντάμε τον ποταμοκέφαλο της Πελοποννήσου που εγκλωβίστηκε στη λίμνη και κάποια άλλα είδη που έχουν εισαχθεί από τον άνθρωπο. 

Δίπλα στη λίμνη υπάρχει  ταβέρνα  για φαγητό ενώ περισσότερες επιλογές θα βρείτε σε απόσταση περίπου μισής ώρας στο γραφικό χωριό Ζαρούχλα, που αξίζει κανείς να επισκεφτεί. 

↓

↓

^{Πολυλίμνιο, η “Γαλάζια λίμνη” της Πελοποννήσου} 

Σε απόσταση 30 λεπτών από την Καλαμάτα, στο χωριό Χαραυγή, κρύβεται ένας επίγειος, κατάφυτος παράδεισος, περικυκλωμένος από καταρράκτες και μικρές διαδοχικές λιμνούλες. Πρόκειται για μία πανέμορφη τοποθεσία που θα λατρέψει κάθε φυσιολάτρης, περιπατητής και (τολμηρός) κολυμβητής. Πρόκειται για ένα μέρος που ήταν κρυμμένο για πολλά χρόνια αφού μόλις πρόσφατα έγινε δημοφιλές στο ευρύ κοινό. 

Η διαδρομή είναι βατή μέσα από μονοπάτι (στα περισσότερα σημεία) αν και καλό θα είναι να φοράτε κλειστά παπούτσια και να έχετε μαζί νερό και ίσως κάποιο σνακ. Εξοπλιστείτε λοιπόν σωστά και εξερευνήστε και τις 15 λίμνες μέχρι τέλους! Το θέαμα θα σας ανταμείψει. 

↓

↓

^{Λίμνη Βουλιαγμένη, η αλμυρή}

Σε απόσταση 1,5 ώρας από την Αθήνα και 20’ από το Λουτράκι  βρίσκεται η υπέροχη λιμνοθάλασσα Βουλιαγμένης. Δημιουργήθηκε πριν από 3.000 χρόνια όταν μια υπόγεια σπηλιά έσκασε και δημιούργησε έναν απέραντο λάκκο ο οποίος γέμισε με θαλασσινό νερό ή από ένα φοβερό σεισμό, κατά μία άλλη εκδοχή.  

Η λιμνοθάλασσα είναι ιδανική και για τους λουόμενους αφού υπάρχει και παραλία με άμμο, ξαπλώστρες και αρκετά δέντρα για σκιά ενώ υπάρχουν και καταστήματα για καφέ ή φαγητό.  Η λίμνη επικοινωνεί με τον Κορινθιακό κόλπο από ένα πολύ στενό κανάλι κι έτσι η θάλασσα μπαίνει στη λίμνη με ορμή, ανανεώνοντας και τα νερά της.

Πολύ κοντά βρίσκεται και ο αρχαιολογικός χώρος του ναού της Ήρας όπου έχει και μια μικρή γραφική παραλία και ο φάρος, που αξίζουν την επίσκεψη!

↓

↓

^{Λίμνη Μουστού, η θεραπευτική}

Επίσης σχετικά άγνωστη στο ευρύ κοινό, η λίμνη Μουστού αποτελείται από δύο κύριες λίμνες και συνδέεται με τη θάλασσα με δύο τεχνητά κανάλια. Αποτελεί έναν πολύ σημαντικό υδροβιότοπο αφού διαθέτει σπάνια χλωρίδα, φιλοξενεί βίδρες και τσακάλια (και τα δύο προστατευόμενα είδη) ενώ στα νερά της ζουν πολλά είδη ψαριών.

Είναι επίσης  ο σπουδαιότερος σταθμός χιλιάδων μεταναστευτικών πουλιών στην ανατολική Πελοπόννησο ενώ στην παραλία έχουν παρατηρηθεί θαλάσσιες χελώνες Caretta Caretta.

Ακόμη, τα υφάλμυρα νερά της θεωρείται ότι έχουν θεραπευτικές ιδιότητες λόγω των θειούχων αλάτων που περιέχουν και ότι είναι ευεργετικά για όσους έχουν ρευματικές παθήσεις.

↓

↓

^{Λίμνη Λάδωνα, με την… Κυρά του}

Πρόκειται για μία τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε το 1955 με την κατασκευή του φράγματος και έκτοτε η λίμνη στολίζει ένα πολύ όμορφο περιβάλλον που προσφέρεται για πικ-νικ, πεζοπορίες, ψάρεμα, ποδήλατο, βαρκάδες κ.α. Ακόμη, στις όχθες του ποταμού Λάδωνα, ξεκινώντας από την κοντινή Δάφνη Αχαΐας μπορεί κανείς να δοκιμάσει τις επιδόσεις του στο rafting.

Ένα από τα βασικά αξιοθέατα της λίμνης αποτελεί το πεντάτοξο γεφύρι της Κυράς. Δημιουργήθηκε τον 13ο αιώνα από την Αρχόντισσα της Άκοβας, τη Κυρά. Πλέον, βυθίζεται ολόκληρο κάτω από τα νερά το μισό χρόνο ενώ όταν η στάθμη του νερού πέφτει αρκετά χαμηλά, θα το δείτε να αναδύεται από το βυθό. 

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης η λίμνη Πηνειού, που είναι και η μεγαλύτερη της Πελοποννήσου, η λίμνη Τάκα, που προγραμματίζεται να αναβαθμιστεί αισθητικά και λειτουργικά με δενδροφυτεύσεις, ποδηλατόδρομους και άλλες παρεμβάσεις καθώς και η περιτριγυρισμένη από ελατα, ρηχή και αρκετά ορεινή (σε υψόμετρο 1.600μ.) λίμνη Δάσιου.

↓

↓

^{Λίμνη Στυμφαλία, η μυθική}

Η μυθική λίμνη Στυμφαλία βρίσκεται σε οροπέδιο, σε υψόμετρο 680μ. πλαισιωμένη από τις χιονισμένες συνήθως κορυφές της Ζήρειας και του Ολίγυρτου και αποτελεί μία από τις λίγες ορεινές λίμνες της Ελλάδας.

Κατά τη μυθολογία, στη λίμνη Στυμφαλία ο Ηρακλής ολοκλήρωσε τον 6ο άθλο του, σκοτώνοντας τις Στυμφαλίδες Όρνιθες. Ο Ηρακλής κατάφερε να παρασύρει τις όρνιθες να βγουν από την πυκνή βλάστηση της λίμνης, χάρη στα κρόταλα από χαλκό που του έδωσε η θεά Αθηνά και έπειτα τις σκότωσε με τα βέλη του. 

Θεωρείται φυσικό καταφύγιο σπάνιων ειδών ορνιθοπανίδας και σταθμός ξεκούρασης για τα μεταναστευτικά πουλιά, εξ ού και είναι ενταγμένη στο δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών NATURA 2000. Ενδιαφέρον έχει ότι στη λίμνη επίσης επιβιώνει το σπάνιο ενδημικό ψάρι, Phoxinellus Stymfalicious, το οποίο επιβιώνει ακόμα και τις περιόδους ξηρασίας της λίμνης μέσα στα λασπόνερα, σχηματίζοντας ένα γλιστερό κάλυμμα λάσπης γύρω από το σώμα του.

Υπάρχουν επίσης ορατά τμήματα ενός αρχαίου ρωμαϊκού υδραγωγείου από την εποχή του Αδριανού, το οποίο μεταφέρει νερό στην Αρχαία Κόρινθο. 

Αν βρεθείτε εκεί δεν θα πρέπει να παραλείψετε να επισκεφθείτε το Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας όπου θα έχετε την ευκαιρία να μάθετε τα πάντα για τη λίμνη και πώς επηρέασε την ανάπτυξη της ανθρώπινης δραστηριότητας. Ιδιαίτερα οι μικροί εξερευνητές θα ενθουσιαστούν με την Τομή της Λίμνης, δηλαδή ένα ανοιχτό ενυδρείο που αναπαριστά τη λίμνη με ζωντανά ψάρια και φυτά της περιοχής τα οποία θα μπορέσουν να δουν πάνω σε αληθινή βάρκα!