Η μεγαλύτερη πόλη της Πελοποννήσου, η πρωτεύουσα του ελληνικού καρναβαλιού, το λιμάνι μας προς την δύση, η ζωηρότερη φοιτητούπολη που έχουμε να δείξουμε ως χώρα. Αν ήταν δημοφιλή στην Ελλάδα τα λεγόμενα αγγλιστί “city breaks”, το να πηγαίνεις δηλαδή για Σαββατοκύριακο όχι στην εξοχή αλλά σε μια άλλη πόλη, η Πάτρα θα ήταν ο νούμερο ένα προορισμός τους.
Οι ηλιόλουστες πλατείες της, οι γραφικοί πεζόδρομοι ανάμεσα στις φαρδιές λεωφόρους, τα σκαλάκια που σκαρφαλώνουν στην πανέμορφη Άνω Πόλη, το πευκόφυτο Δασύλλιο που μοιάζει κρεμασμένο από πάνω της, το πρώτο θέατρο που χτίστηκε στην σύγχρονη Ελλάδα, τα ρωμαϊκά μνημεία, το βυζαντινό της κάστρο και η ζωντάνια που αποπνέει κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας κάνουν την Πάτρα προορισμό αφ’ εαυτοίς, πολύ περισσότερο από άλλες πελοποννησιακές πόλεις, στις οποίες θα κάνεις απλώς μια σύντομη στάση στο δρόμο για τα χωριουδάκια και τις παραλίες γύρω τους. Εδώ θα έρθεις και θα μείνεις.
Η μεγάλη, ανοιχτή Πλατεία Γεωργίου Α’ είναι το «σημείο μηδέν» της πόλης. Εδώ δεσπόζει το περίφημο Θέατρο Απόλλων, σχεδιασμένο από τον Ερνέστο Τσίλλερ το 1872, από εδώ ξεκινούν και τα σκαλάκια της Γεροκωστοπούλου, που ανηφορίζουν προς το Ρωμαϊκό Ωδείο και την Άνω Πόλη.
Ένα ευχάριστο, αν και ανηφορικό, δεκάλεπτο περπάτημα θα σε φέρει από το Ωδείο στο υπέροχο Κάστρο της Πάτρας, και από εκεί άλλα 10 λεπτά με τα πόδια απέχει το πανέμορφο Δασύλλιο, κρεμασμένο σαν πράσινο μπαλκόνι πάνω από την πόλη. Φαντασμαγορική είναι η θέα από εδώ πάνω σε ολόκληρη την Πάτρα και την θάλασσα, η δε καλύτερη ώρα για να ανηφορίσεις είναι εκεί γύρω στο ηλιοβασίλεμα, το χρυσαφένιο φως του οποίου κάνει το τοπίο να μοιάζει μαγικό.
Μία ακόμα ωραιότατη –και δημοφιλέστατη– βόλτα στο ηλιοβασίλεμα είναι αυτή ως τον Φάρο, ένα χαλαρό 20λεπτο με τα πόδια από την πλατεία Γεωργίου. Πιστό αντίγραφο του φάρου που βρισκόταν εδώ από το 1892, ο σημερινός φάρος χτίστηκε το 1999, πλάι σε ένα μικρό αλλά καταπράσινο παρκάκι ό,τι πρέπει για απογευματινές βόλτες, απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Ανδρέα.
Είναι βυζαντινό, χτίστηκε τον 6ο αιώνα μ.Χ. επί Ιουστινιανού σε ένα χαμηλό λοφάκι του Παναχαϊκού όρους, επάνω στα ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης, απ’ όπου αγναντεύει μέχρι σήμερα την πόλη. Φιλοξενεί τα καλοκαίρια εκδηλώσεις στο μικρό θεατράκι στο εσωτερικό του, ενώ αποτελεί και «σπίτι» της Πατρινέλας, του παράξενου ρωμαϊκού αγάλματος που ο θρύλος λέει πως φυλά την πόλη από επιδημίες και κλαίει τις νύχτες όταν πεθαίνει κάποιος γνωστός Πατρινός.
Στην καρδιά της Άνω Πόλης, το επιβλητικό ρωμαϊκό αμφιθέατρο χρονολογείται από το 160 π.Χ., είναι δηλαδή τρεις αιώνες πιο παλιό από το γνωστότερο ρωμαϊκό μας ωδείο, το Ηρώδειο της Αθήνας. Φιλοξενεί κι αυτό κάθε καλοκαίρι μεγάλες συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις.
Είναι το παλαιότερο σωζόμενο κλειστό θέατρο της Ελλάδας, σχεδιασμένο το 1872 από τον Ερνέστο Τσίλλερ, σαν μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου. Ένα από τα ωραιότερα νεοκλασικά κτίρια της Πάτρας, το Απόλλων είναι σήμερα η έδρα και κεντρική σκηνή του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου της πόλης.
Το τελευταίο αυθεντικό χαμάμ που έχει απομείνει να λειτουργεί ακόμα στην Ελλάδα, αυτό της Πάτρας άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του τον μακρινό 16ο αιώνα, επί Ενετοκρατίας, και παραμένει μέχρι σήμερα η απόλυτη, σούπερ οικονομική (τρέμετε spa!) ιεροτελεστία ευεξίας και χαλάρωσης. Θα το βρείτε στην οδό Μπουκαούρη 29, στην Άνω Πόλη.
Εξαιρετικά ενδιαφέρον, όσο και πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα μουσείο, που άνοιξε τις πόρτες του το 2008 στην άκρη της πόλης. Την αρχική έκπληξη του μοντέρνου εξωτερικού του, με τον θόλο τιτανίου και την τεχνητή λίμνη, διαδέχεται η δεύτερη έκπληξη της οργάνωσης του εσωτερικού του: Η πρώτη και μεγαλύτερη αίθουσα είναι αφιερωμένη στην ιδιωτική ζωή των αρχαίων Πατρινών, με ψηφιδωτά που στόλιζαν πατώματα σπιτιών, καθημερινά αντικείμενα και αγάλματα, αλλά και δυο εξαιρετικές αναπαραστάσεις σπιτιών της αρχαιότητας, μιας αγροικίας και μιας αστικής βίλας, που φέρνουν το παρελθόν στο παρόν και ζωντανεύουν τα τόσο μακρινά και μυστήρια χρόνια μπροστά στα μάτια σου. Οι δύο επόμενες αίθουσες είναι αφιερωμένες στη δημόσια ζωή και τον θάνατο, με τα ευρήματα της δεύτερης να προέρχονται από νεκροταφεία στην Πάτρα και τη γύρω περιοχή, από τα μυκηναϊκά ως τα ρωμαϊκά χρόνια.
Το πρώτο ελληνικό οινοποιείο ιδρύθηκε το 1861 από τον Βαυαρό Γουσταύο Κλάους, και συνεχίζει ακάθεκτο μέχρι σήμερα να παράγει τόνους γλυκιάς μαυροδάφνης (και όχι μόνο) και να υποδέχεται επισκέπτες στο Οινόκαστρο και τα κελάρια του, για να τους μυήσει στα μυστικά του αχαϊκού αμπελώνα. Θα το βρείτε στο καταπράσινο λοφάκι του Πετρωτού, 8 χιλιόμετρα έξω από την Πάτρα.
Ο επιβλητικός ναός του πολιούχου της πόλης θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους και πιο περίτεχνους των Βαλκανίων. Είναι βυζαντινού ρυθμού, χτισμένος ακριβώς δίπλα στον λεγόμενο παλιό ναό του Αγίου Ανδρέα (του 1836) ο οποίος είχε με τη σειρά του χτιστεί στο σημείο όπου μαρτύρησε ο Απόστολος. Ακριβώς δίπλα στον παλιό ναό βρίσκεται το πηγάδι του Αγίου Ανδρέα, που ήταν στην αρχαιότητα η πηγή της Δήμητρας με το μικρό μαντείο της.
Γύρω στα 10 χιλιόμετρα έξω από την Πάτρα, ακριβώς δίπλα στην εντυπωσιακή, περίφημη Γέφυρα Ρίου-Αντίρριου βρίσκεται ένα από τα καλύτερα διατηρημένα οθωμανικά κάστρα στην Ελλάδα, το γνωστό και ως Καστέλι του Μοριά. Το Κάστρο του Ρίου χτίστηκε το 1499 από τον Σουλτάνο Βαγιαζήτ Β’ μαζί με το δίδυμο καστράκι του Αντίρριου απέναντι, για να ελέγχεται το πέρασμα στον κορινθιακό κόλπο.