Κάπου στα δυτικά του Λυκαίου όρους,εκεί που διασταυρώνονται οι νομοί Μεσσήνιας, Ηλείας και Αρκαδίας ξεπροβάλλει η πεντάμορφη Αμπελιώνα, η οποία είναι χτισμένη αμφιθεατρικά και σκαρφαλωμένη σε υψόμετρο 840 μέτρων. 220 χιλιόμετρα –και δυόμισι ώρες περίπου ώρες οδηγικής διαδρομής- μακριά από την Αθήνα το κατάφυτο χωριουδάκι της Αμπελιώνας, αποτελεί έναν κρυμμένο φυσικό θησαυρό της Πελοποννήσου που τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι επισκέπτες τον επιλέγουν γιατί αποτελεί τον ορισμό της ταξιδιωτικής επιστροφής στη φύση.

Όπως εύκολα μπορεί κάποιος να αντιληφθεί το χωριό πήρε το όνομά του από τα αμπέλια που καλλιεργούσαν οι κάτοικοι εδώ από παλαιοτάτων χρόνων κι ας είναι πλέον οι καστανιές το καμάρι του. Το χωριό περιβάλλεται από απίστευτη παρθένα φύση, με επίκεντρο το προστατευόμενο Καστανόδασος, το οποίο είναι και το μοναδικό προστατευόμενο σε όλη τη Δυτική Πελοπόννησο. Aν μιλήσεις με ντόπιους μιας κάποιας ηλικίας μάλιστα θα σου εξομολογηθούν ότι οι πρώτες καστανιές στην Αμπελιώνα φυτεύτηκαν τον καιρό της Φραγκοκρατίας.

Θα σου μιλήσουν όμως και για τη μυθολογία που περιβάλλει το ιερό αρκαδικό βουνό, το Λύκαιο όρος. Μπορεί να μην είναι ιδιαίτερο ψηλό αφού δεν ξεπερνά τα 1420 μέτρα ύψος ωστόσο η ιστορία του είναι μακρά και συνδεδεμένη με πολλούς μύθους. Ο σπουδαιότερος εξ αυτών είναι ότι εκεί θρυλείται πως έκρυψαν τον νεογέννητο Δία προκειμένου, του οποίου την ανατροφή ανέλαβαν έπειτα οι Θεισόα, Νέδα και Αγνώ. Ο μύθος μάλιστα έλεγε ότι στο ιερό τέμενος του Δία δεν μπορούσε κανείς να δει τη σκιά του, ενώ αν κάποιος τολμούσε να μπει στο άβατο, ο θάνατος θα τον έβρισκε σε περίοδο ενός χρόνου. Αν θες να πας στον χώρο που βρισκόταν το ιερό του Λυκαίου Διός δεν έχει παρά να ακολουθήσεις το «Ιερό Μονοπάτι» που ξεκινά από την Αμπελιώνα και φτάνει μέχρι την κορυφή του Αϊ- Λια. Όλοι όσοι το τολμήσουν θα ανταμειφθούν με μια συγκλονιστική θέα στη μισή Πελοπόννησο.

Ας γυρίσουμε όμως τώρα στην Αμπελιώνα, η οποία πέρα από καστανιές κι αμπέλια, έχει και αμέτρητες βελανιδιές μέσα σε πέτρινα αλώνια να συνθέτουν ένα υπέροχο βουκολικό τοπίο, γεμάτο με τρεχούμενα νερά που γοητεύουν κάθε επισκέπτη. Τα πετρόκτιστα σπίτια με τα ξύλινα κάγκελα του χωριού δίνουν μια γλυκιά νοσταλγική νότα στην Αμπελιώνα όπως αντίστοιχα οι φανοστάτες κι οι παραδοσιακές κρήνες που βρίσκονται ολούθε για τους ταξιδιώτες που κάθε τόσο ξαποσταίνουν εμπρός τους. Από την άλλη τα πλακόστρωτα σοκάκια του χωριού μοιάζουν ιδανικά για περιπλάνηση και φωτογραφίες που θα αποτυπώσουν τις χαρούμενες στιγμές των επισκεπτών της Αμπελιώνας.

Μπαίνοντας στο χωριό τα βλέμματα  όλων πέφτουν πάνω στην «Τρανή Βρύση» που δεσπόζει στον χώρο. Πρόκειται για το πιο σημαντικό ίσως αξιοθέατο της Αμπελιώνας, το οποίο εντυπωσιάζει όσους το συναντούν για πρώτη φορά, χάρη στους τέσσερις κρούνους («κούμπλες») και στην εμπνευσμένη μαρμάρινη κατασκευή με τους θόλους τις αψίδες και τους πεσσούς. Η σημασία του για την περιοχή ανεβαίνει κι άλλο, δεδομένου του χαρακτηρισμού της «Τρανής Βρύσης» ως διατηρητέο κτίσμα από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Πριν φτάσεις στην πλατεία θα αντικρίσεις και το πετρόκτιστο κτίριο του Δημοτικού Σχολείου –πλέον έχει μετατραπεί σε ξενώνα- που μοιάζει βγαλμένο από γκραβούρα εποχής κι αποτελεί δωρεά του Ανδρέα Συγγρού. Έπειτα ανεβαίνοντας ένα λοφάκι ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφθεί τον ναό του Αγίου Νικολάου που υψώνεται εξίσου εντυπωσιακός κι ολόχτιστος με πέτρα. Πολύ γραφικά είναι και τα μικρά εκκλησάκια του Προφήτη Ηλία και της Αγίας Παρασκευής που συγκεντρώνουν τα βλέμματα των πιστών κι όχι μόνο χάρη στην ομορφιά τους.

Γεμάτη καταπράσινες ρεματιές η Αμπελιώνα χαρίζει υπέροχες φυσικές καρτ-ποσταλικές εικόνες στους διαβάτες και τους ταξιδιώτες της κι ένα υπέροχο δίκτυο μονοπατιών που έχει μπει στις καρδιές όλων των έμπειρων και μη πεζοπόρων αλλά και ποδηλατών της Ελλάδας. Μιλάμε φυσικά για το δίκτυο Apollo Trails που έχει την έδρα του στην Αμπελιώνα κι η φήμη του δικαιολογημένα φτάνει από άκρη σε άκρη ολόκληρης της χώρας.

Μέσα από οκτώ ποδηλατικές κι εννιά πεζοπορικές διαδρομές το δίκτυο διασχίζει ένα από τα ομορφότερα σημεία της Πελοποννήσου στα νοητά σύνορα Μεσσηνίας, Ηλείας κι Αρκαδίας, που βρίθει δασών, ρεματιών, οργιώδους βλάστησης κι υπέροχων βραχωδών βουνών που θα συγκινήσουν τους φυσιοδίφεις περιπατητές και ποδηλάτες. Ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα, το ιερό του Πανός, οι πηγές της Νέδας και ο βωμός του Δία στο Λυκαίο Όρος κι η πηγή Τριτσέλι κλέβουν σίγουρα τις εντυπώσεις στη διακλάδωση των μονοπατιών προσφέροντας «φωτογραφικά καρέ» άγριας ομορφιάς σε όποιον τυχερό βρεθεί στα μέρη τους.

Πέρα από τα φυσικά της κάλλη η Αμπελιώνα μνημονεύεται από τους επισκέπτες και τους κατοίκους για άλλους δύο βασικούς λόγους. Ο ένας είναι η γιορτή του κάστανου που γίνεται την τελευταία Κυριακή κάθε Οκτώβρη με κόσμο να συρρέει από το πρωί στο χωριό για να γευτεί κάστανα, φασολάδες και πλήθος ακόμα τοπικών νοστιμιών, αλλά και να απολαύσει μια απαράμιλλης ομορφιάς διαδρομή 4 χιλιομέτρων μέσα στο πυκνό γειτονικό και προστατευμένο όπως προαναφέραμε καστανόδασος.

Η αυλή του πολιτιστικού κέντρου «Θεόδωρος Αγγελόπουλος» ζει στιγμές δόξας σε κάθε γιορτή του κάστανου, ενώ οι επισκέπτες μαθαίνουν ότι ο σπουδαίος και πολυβραβευμένος Έλληνας σκηνοθέτης καταγόταν από την Αμπελιώνα, για αυτό κι ο χώρος φέρει πλέον το όνομά του.

Η Αρχαία Γορτύνα, η Νέδα με τους καταρράκτες της η Αγία Θεοδώρα, η Ανδρίτσαινα και η Καρύταινα κι η Καρύταινα με την τεράστια ιστορία της βρίσκονται αντίστοιχα μια ανάσα μακριά από την Αμπελιώνα, δημιουργώντας ιδανικές αφορμές για κοντινές αποδράσεις μετατρέποντας το χωριουδάκι της Μεσσηνίας, στον απόλυτο προορισμό για αξέχαστες διακοπές στην Πελοπόννησο.