Το εντυπωσιακό με τους προορισμούς που νομίζεις πως τους ξέρεις είναι ότι πάντα μπορούν να σε εκπλήξουν. Το Λουτράκι, ας πούμε, είναι χαρακτηριστική περίπτωση: Νομίζεις πως το ξέρεις, γιατί το έχεις συνδέσει με τα ιαματικά νερά και το καζίνο του, και το ‘χεις καταχωρίσει για πάντα στη μνήμη σου ως εκείνο το τουριστικό θέρετρο που αγαπούσαν οι γονείς σου –ή οι παππούδες σου, αναλόγως πόσο νέος είσαι. Αν, όμως, του δώσεις μια ευκαιρία, θα διαπιστώσεις πως είναι πολλά περισσότερα από αυτά που νομίζεις ότι ξέρεις.

Είναι, κατ’ αρχάς, μια ολοζώντανη πόλη περίπου δώδεκα χιλιάδων κατοίκων, στη σκιά μιας οροσειράς, των Γερανείων, που δεν έχει εξερευνηθεί όσο της αξίζει. Για κάθε τσιμεντένιο κτίριο που φτιάχτηκε μετά τον μεγάλο σεισμό του 1928, ο οποίος ισοπέδωσε την πόλη μαζί με όλη τη γραφικότητά της, έχει ένα χαριτωμένο βυζαντινό εκκλησάκι. Για κάθε φορά που θα γκρινιάξεις για το πόσο κοσμοπλημμυρισμένη είναι η τρεισήμισι χιλιομέτρων παραλία της, έχει μια παραθαλάσσια διαδρομή και έναν ατμοσφαιρικό αρχαίο ναό που βλέπει σε ένα ηλιοβασίλεμα ικανό να σε κάνει να τα ξεχάσεις όλα. Και για κάθε βαρετή πολυκατοικία έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Αρκεί να θέλεις να την ανακαλύψεις.

Βόλτες και αξιοθέατα στο Λουτράκι

Το ξακουστό Υδροθεραπευτήριο δεν έχει καμία σχέση με την απαρχαιωμένη εικόνα που μπορεί να έχεις στο μυαλό σου για τα ιαματικά λουτρά –είναι εντυπωσιακό και μοντέρνο σαν σύγχρονο πλην οικονομικό σπα, και αξίζει οπωσδήποτε μια επίσκεψη. Το ίδιο ισχύει και για το κυκλικό κτίριο της Δημοτικής Ιαματικής Πηγής, λίγο παρακάτω στον ίδιο δρόμο, τη Γεωργίου Λέκκα, που σχεδιάστηκε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα από τον Δημήτρη Πικιώνη και στολίζεται στο εσωτερικό του με τα εκπληκτικά ψηφιδωτά του Στέφανου Ξενόπουλου, που αναπαριστούν σκηνές από την ελληνική μυθολογία.

Κοντά στη βόρεια έξοδο της πόλης, το βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα, που χρονολογείται από τον 14^ο αιώνα, έχει αναστηλωθεί υποδειγματικά. Ο παραλιακός δρόμος με τους φοίνικες μπροστά του είναι μια ωραιότατη απογευματινή βόλτα που καταλήγει μετά από λίγα μέτρα στους περίφημους μικρούς καταρράκτες της πόλης.

Στην πλατεία 25^ης Μαρτίου, το Λαογραφικό Μουσείο Λουτρακίου φιλοξενεί παραδοσιακές φορεσιές και αναπαραστάσεις δωματίων σε αρχοντικά του προηγούμενου αιώνα, ενώ πολύ κοντά του το μικρό αλλά καταπράσινο Παραλιακό Πάρκο Λουτρακίου είναι ό,τι πρέπει για μια βόλτα με τα παιδιά.

Το Ηραίο και η Λίμνη της Βουλιαγμένης

Δεκαπέντε χιλιόμετρα από το Λουτράκι, στο τέλος μιας απολαυστικής διαδρομής που απολαμβάνει εξαίσια θέα στις καταπράσινες βουνοπλαγιές των Γερανείων, βρίσκεται η υπέροχη Λίμνη της Βουλιαγμένης. Στην πραγματικότητα δεν είναι λίμνη, αλλά λιμνοθάλασσα: Επικοινωνεί με τον Κορινθιακό Κόλπο με τον οποίο ανταλλάσσει νερά μέσω μιας στενής διώρυγας έξι μόλις μέτρων. Τα αλμυρά νερά της, που βαθαίνουν σχετικά απότομα, ενδείκνυνται για βουτιές –έχει και κανονικότατη παραλιούλα στην όχθη της.

Κάτι λιγότερο από 2 χιλιόμετρα μακριά από τη λίμνη, βρίσκεται ένας από τους πιο ατμοσφαιρικούς αρχαιολογικούς χώρους της Κορινθίας. Ο αρχαίος ναός της Ήρας, τον οποίο θα βρεις στους χάρτες ως Αρχαιολογικό Χώρο Ηραίου Περαχώρας, χρονολογείται από τον 6^ο αιώνα π.Χ. και ακουμπά σχεδόν στην θάλασσα. Κάτω από τα πόδια του απλώνεται μια αμμουδερή παραλιούλα με κρυστάλλινα νερά –το αν η ομορφιά της οφείλεται εν πολλοίς στα αρχαία τείχη του Ηραίου που την αγκαλιάζουν, το αφήνουμε στην κρίση σου.

Μιλώντας για παραλίες, οι οδηγοί 4x4 οχημάτων είναι εδώ προνομιούχοι: Οι παραλίες ανατολικά της λίμνης είναι σαφώς οι καλύτερες και πιο απομονωμένες του Κορινθιακού –πράγμα που οφείλεται εν μέρει στο ότι σχεδόν σε όλες τους καταλήγουν δύσβατοι χωματόδρομοι. Η Σκαλωσιά έχει μακράν τα πιο φαντασμαγορικά νερά, άμμο και ψιλό βοτσαλάκι, η αμμουδερή Μυλοκοπή είναι φωλιασμένη ανάμεσα σε εξωπραγματικά γιγάντια βράχια και η Στέρνα έχει μαύρο βοτσαλάκι και απόλυτη ησυχία. Και οι τρεις απολαμβάνουν θέα σε ένα εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα.

Ο φάρος στο Μελαγκάβι

Πεντακόσια μέτρα μακριά από το Ηραίο βρίσκεται ένας από τους ωραιότερους και παλαιότερους φάρους της Κορινθίας. Ο πέτρινος Φάρος Μελαγκάβι, από το όνομα του ακρωτηρίου, ή Φάρος Ηραίου, από τον παρακείμενο ναό, λειτούργησε για πρώτη φορά το 1897. Χτισμένος στα βράχια που υψώνονται πάνω από τον Κορινθιακό Κόλπο, απολαμβάνει μεγαλειώδη θέα στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας, και σε ένα ηλιοβασίλεμα που κάνει την βόλτα ως εδώ πραγματική εμπειρία.

Τα Γεράνεια και η Μονή του Οσίου Παταπίου

Οι καταπράσινες βουνοπλαγιές που χαζεύεις από το Λουτράκι είναι τα Γεράνεια, η επιβλητική οροσειρά που ξεκινά από τα Μέγαρα της Αττικής και καταλήγει εδώ, στο Ακρωτήρι Μελαγκάβι. Τις κορυφές τους, η ψηλότερη από τις οποίες φτάνει σε υψόμετρο τα 1.351 μέτρα, σκεπάζουν πεύκα, πλατάνια και βελανιδιές, κάτω από τα οποία περνούν σηματοδοτημένα μονοπάτια που θα ενθουσιάσουν τους λάτρεις της πεζοπορίας. Στα 650 μέτρα πάνω από το Λουτράκι, χτισμένη σαν μπαλκονάκι στην πλαγιά των Γερανείων, η ιστορική Μονή του Οσίου Παταπίου απολαμβάνει θέα στην πόλη και στην θάλασσα τόσο όμορφη που είναι από μόνη της λόγος αρκετός να ανηφορίσεις ως εδώ.