Μια σταλιά νησάκι, 18 τετραγωνικά χιλιόμετρα όλο κι όλο, με μια από τις πιο ξακουστές παραλίες της Πελοποννήσου –αν όχι και της Ελλάδας ολόκληρης– η Ελαφόνησος δεν ήταν πάντα νησί: Ο Παυσανίας την αναφέρει ως χερσόνησο, Όνου Γνάθο την αποκαλεί, από το παράξενο σχήμα της που θύμιζε, λέει, σαγόνι… γαϊδάρου. Τσέρβι την έγραφαν οι Ενετοί στους χάρτες του 15^ου αιώνα, που έλεγαν και τα Κύθηρα Τσιρίγο. Η Ελαφόνησος δεν κατοικούταν, όμως τότε. Κατοικήθηκε πολύ αργότερα, το 1850 με απόφαση του Όθωνα, ο οποίος ήθελε να μπει στο μάτι των Άγγλων που κατείχαν τότε τα Επτάνησα και τη διεκδικούσαν ως κομμάτι τους.

Καλωσήρθατε στην Ελαφόνησο

Ελάχιστα λεπτά κάνει το ferry boat να σε φέρει από την Πούντα σε αυτόν τον μικρό θαλασσινό παράδεισο. Κατεβαίνεις και βρίσκεσαι στον μοναδικό οικισμό του νησιού, που λέγεται κι αυτός απλά Ελαφόνησος, με τα λιγοστά του σπιτάκια (600 κατοίκους αριθμεί όλο κι όλο το νησί) να παρατάσσονται στην προκυμαία και να στολίζονται με απολύτως νησιώτικα γαλάζια παράθυρα και απολύτως… ηπειρωτικά κόκκινα κεραμίδια. Κατά μήκος της παραλιακής περαντζάδας απλώνουν τα τραπεζάκια τους ψαροταβέρνες και café.

Η παραθαλάσσια βόλτα καταλήγει στο μικρό κατάλευκο εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα, χτισμένο πάνω σε ένα λιλιπούτειο νησάκι που ενώνεται μέσω γέφυρας με την υπόλοιπη Ελαφόνησο. Ο Άγιος Σπυρίδωνας χτίστηκε το 1858, και αποτελεί μέχρι σήμερα μια από τις αγαπημένες βόλτες ντόπιων και επισκεπτών, ειδικά την ώρα του ηλιοβασιλέματος που φαίνεται από εδώ φαντασμαγορικό. Μοναδική θέα του ήλιου να βουτά στη θάλασσα απολαμβάνει επίσης και η αμμουδερή παραλία Κοντογόνι, ακριβώς πίσω από τον οικισμό.

Μια παραλία… όνειρο

Την παράσταση από τους πάντες και τα πάντα στην Ελαφόνησο κλέβει σίγουρα η χιλιοτραγουδισμένη παραλία του Σίμου. Σαφώς μια από τις πιο εξωτικές παραλίες που έχουμε σε ολόκληρη την Ελλάδα, με τη λεπτή σαν πούδρα, σχεδόν λευκή άμμο της, τα ρηχά γαλαζοπράσινα νερά, τους αμμόλοφους επάνω στους οποίους φυτρώνουν λευκά κρινάκια, και την άπλετη έκταση που σχεδόν αγγίζει τα δύο χιλιόμετρα, αφήνοντας χώρο για όλους –και για όσους συμπαθούν την οργάνωση (η οποία τα τελευταία χρόνια έχει παραγίνει, η αλήθεια να λέγεται) και για όσους θέλουν την ησυχία τους, και δεν έχουν αντίρρηση να περπατήσουν λίγο παραπάνω για να τη βρουν.

Η παραλία του Σίμου χωρίζεται από μια λεπτή λωρίδα άμμου, η οποία καταλήγει με τη σειρά της σε έναν ακόμα εντυπωσιακό αμμόλοφο, σε δύο παραλίες: Η μεγάλη, οργανωμένη και δημοφιλής παραλία είναι το Σαρακήνικο, η μικρή, πιο ήσυχη και με ελαφρώς λιγότερο εντυπωσιακά νερά είναι η παραλία του Φράγκου. Όποια από τις δύο και αν διαλέξεις, το βέβαιο είναι ότι εδώ θα περάσεις το μεγαλύτερο μέρος κάθε ταξιδιού στην Ελαφόνησο.

Οι περιπετειώδεις τύποι θα σκαρφαλώσουν το μονοπάτι ως τη σπηλιά του Σίμου, στα 85 μέτρα πάνω από την παραλία, για να δουν από κοντά αυτή την παράξενη σχισμή στα βράχια από την οποία η τοπική παράδοση λέει πως γεννήθηκε όλο το νησί. Το μονοπάτι είναι κουραστικό, και η ανάβαση απαιτεί περίπου ένα εικοσάλεπτο, όμως η θέα στο Σαρακήνικο που απλώνεται πιάτο κάτω από τα πόδια σου κόβει την ανάσα και κάνει τη διαδρομή να αξίζει τον κόπο.

Δεν τελειώνουν, όμως, όλα εδώ…

Μπορεί αδιαφιλονίκητος σταρ του νησιού να είναι ο Σίμος, στην Ελαφόννησο όμως θα βρεις κι άλλες παραλίες που αξίζουν τον χρόνο σου και τις βουτιές σου. Η μικρούλα παραλία της Λεύκης, πολύ κοντά στο Σίμο, είναι η μίνι, γαλήνια εκδοχή του, με την ίδια ανοιχτόχρωμμη άμμο, τα τιρκουάζ νερά και την παντελή απουσία οργάνωσης που θα χαλούσε το τοπίο. Είναι, επίσης, η ιδανική απάνεμη εναλλακτική τις μέρες που ο Σίμος έχει κύμα.

Εντυπωσιακή είναι και η παραλία της Παναγίας, ή παραλία του Κάτω Νησιού, στα δυτικά της Ελαφοννήσου, στα πόδια ενός υπέροχου δάσους κέδρων που καταλήγει απαλά στη λευκή αμμουδιά της. Είναι οργανωμένη σε ένα μικρό τμήμα από τα 1.200 μέτρα στα οποία απλώνεται, κι έχει κι αυτή εκπληκτικά τιρκουάζ νερά. Απολαμβάνει, δε, υπέροχη θέα στον ήλιο που δύει πίσω από τα τρία μικρά νησάκια της Παναγίας (την Έλλη, την Κασέλλα και το Γαϊδουρονήσι) που κλείνουν τον κολπίσκο της. Ψηλά πάνω από την παραλία, το λευκό κεραμιδοσκέπαστο εκκλησάκι της Παναγίας της Κατωνησιώτισσας, που βάφτισε την παραλία και τα νησάκια απέναντί της, αξίζει οπωσδήποτε μια επίσκεψη.