Εκεί που η Βόρεια Κυνουρία ακουμπά στην θάλασσα, εκεί που ο Αργολικός Κόλπος συνεχίζει να βρέχει με τα νερά του δαντελωτές ακρογιαλιές αδιαφορώντας για τη γραμμή που τραβήξαμε οι άνθρωποι χωρίζοντάς τις σε αργολικές και αρκαδικές παραλίες, εκεί βρίσκεται το Άστρος. Ένα χωριό που είναι… δύο, το Άστρος με την πλατεία του στολισμένη με παραδοσιακά καφενεδάκια και το Παράλιο με το «Νησί» του, το λοφάκι με τα διατηρητέα σπίτια και το μεσαιωνικό κάστρο στην κορυφή του. Η μικρή απόσταση που το χωρίζει τόσο από την Τρίπολη όσο και από την Αθήνα έχει κάνει το Άστρος δημοφιλή προορισμό για καλοκαιρινά Σαββατοκύριακα.
Στο Άστρος το βασικό αξιοθέατο –και λόγος από μόνο του να έρθεις ως εδώ− είναι το μικρό αλλά ενδιαφέρον Αρχαιολογικό Μουσείο, που φιλοξενεί ευρήματα από τις ανασκαφές στην περιοχή, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν οι μαρμάρινες επιγραφές και τα αγάλματα από την έπαυλη του Ηρώδη του Αττικού. Το μουσείο στεγάζεται ακριβώς δίπλα στο εντυπωσιακό νεοκλασικό όπου πραγματοποιήθηκε το 1823 η Β’ Εθνοσυνέλευση –αν προσπαθείς τόση ώρα να θυμηθείς τι σου λέει το Άστρος από τα σχολικά σου χρόνια, ορίστε η απάντησή σου.
Το Παράλιο Άστρος, 4 χιλιόμετρα μακριά, συγκεντρώνει τη μερίδα του λέοντος τόσο σε (καλοκαιρινούς κυρίως) επισκέπτες όσο και σε αξιοθέατα. Πρώτο και καλύτερο, το φράγκικο Κάστρο του, χτίστηκε το 1256 από τον Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο, τον Γάλλο Πρίγκηπα της Αχαΐας που έχτισε και τον Μυστρά. Σήμερα το Κάστρο δεσπόζει στην κορυφή του λόφου, απολαμβάνοντας πανοραμική θέα σε ολόκληρο το Άστρος και την θάλασσα που λαμπυρίζει στον ορίζοντα. Ο λόφος επάνω στον οποίο είναι χτισμένο είναι το σημείο που οι ντόπιοι αποκαλούν «Νησί» και προσφέρεται για απογευματινές βόλτες ανάμεσα σε παραδοσιακά κεραμιδοσκέπαστα σπιτάκια με λουλουδιασμένες αυλές και περίτεχνα μπαλκόνια.
Στα «πόδια» του λόφου βρίσκονται το ανοιχτό θέατρο του Άστρους, που φιλοξενεί τα καλοκαίρια παραστάσεις και συναυλίες, το άγαλμα της Γοργόνας Σθενώ που φυλά σαν άγρυπνος φρουρός το λιμανάκι, και το γραφικό Ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, που προσθέτει άλλη μια γαλανόλευκη νότα στο ήδη νησιώτικο τοπίο. Ακριβώς μπροστά στο λιμάνι, η πλατεία Υψηλάντη και οι χαριτωμένοι πεζόδρομοι γύρω της σφύζουν από ζωή κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας.
Για να κάνεις τις βουτιές σου χωρίς να απομακρυνθείς από το Άστρος, φροντίζουν οι παραλίες του Ατσίγγανου και της Καλλιστώς, και οι δύο ουσιαστικά μέσα στον οικισμό, η πρώτη στα βόρεια, με άμμο, ψιλό βοτσαλάκι και ρηχά νερά ιδανικά για πιτσιρίκια, και η δεύτερη στα νότια, ακριβώς κάτω από την παραλιακή περαντζάδα του Άστρους, οργανωμένη με ξαπλώστρες και ομπρέλες. Λίγο νοτιότερα, δύο χιλιόμετρα έξω από το Άστρος, οι Πόρτες είναι επίσης οργανωμένες, με ψιλό βοτσαλάκι και κρυστάλλινα νερά, και πολύ δημοφιλείς στους λάτρεις του surf, καθότι ιδιαίτερα ευάλωτες στους ανέμους –αν θέλετε νηνεμία, ελάτε νωρίς το πρωί.
Τέσσερα χιλιόμετρα έξω από το Άστρος, στην περιοχή που ταυτίζεται με την Αρχαία Εύα, βρίσκονται δύο σημαντικά αξιοθέατα: Η χτισμένη κατά την παράδοση το 1117 Μονή Λουκούς με τις εντυπωσιακές αγιογραφίες του 17ου αιώνα, και σχεδόν απέναντί της η Έπαυλη του Ηρώδη του Αττικού −του κυρίου με το Ηρώδειο της Αθήνας. Οι πρόσφατες σχετικά ανασκαφές έφεραν στο φως υδραγωγεία, λουτρά, ψηφιδωτά και αγάλματα, σε ένα από τα εντυπωσιακότερα δείγματα οικιστικής ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής που έχουμε βρει στην Ελλάδα.
Επιστρέφοντας στην παραλία, 6 χιλιόμετρα νότια από το Παράλιο Άστρος συναντάμε τον υδροβιότοπο της Λίμνης Μουστού, στα ιαματικά νερά της οποίας κάνουν στάση κάθε φθινόπωρο και άνοιξη χιλιάδες μεταναστευτικά πουλιά στο μακρύ ταξίδι τους προς και από τον νότο. Τα νερά της λίμνης είναι παγωμένα, εξαιτίας των υπόγειων πηγών που την τροφοδοτούν, και έχουν θεραπευτικές ιδιότητες, πράγμα που σημαίνει πως μια βουτιά τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες είναι ό,τι πρέπει.
Λίγο νοτιότερα, μια στάση αξίζει οπωσδήποτε το χωριό του Αγίου Ανδρέα, στο δρόμο προς το Λεωνίδιο, με τα ερείπια της Αρχαίας Ανθήνης σχεδόν δίπλα στο λιμανάκι του, και το εντυπωσιακό φαράγγι της Ζαρμπάνιτσας που ξεκινά 5 χιλιόμετρα έξω από το χωριό και ενθουσιάζει τους λάτρεις της πεζοπορίας.