Το παράδοξο με τις πόλεις της Πελοποννήσου (με την εξαίρεση ίσως της Καλαμάτας) είναι πως δεν αποτελούν ταξιδιωτικούς προορισμούς. Θες επειδή δεν συνηθίζουμε ως Έλληνες να εκδράμουμε στις πόλεις, και προτιμάμε τις εξοχές; Επειδή η αστική μας κουλτούρα εξαντλείται στη λειτουργικότητα; Επειδή η βαριά τους Ιστορία τους στέρησε σε μεγάλο βαθμό τις παλιές τους γειτονιές και ό,τι δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής μπορεί να είχαν; Ίσως και όλα αυτά μαζί.

Η πρωτεύουσα της Αρκαδίας δεν ξεφεύγει απ’ αυτόν τον κανόνα. Είναι, ωστόσο, μια ευχάριστη στάση στο δρόμο για τα χωριά του Μαινάλου, τον Πάρνωνα, τον Ταΰγετο, ή τα αρκαδικά παράλια. Σκαρφαλωμένη πάνω στο οροπέδιο που της χαρίζει τον διαβόητο καιρό της, η Τρίπολη απλώνεται ανάμεσα στις ανοιχτές, ζωντανές πλατείες της, τα καταπράσινα αλσάκια που τόσο λείπουν από άλλες ελληνικές πόλεις, και τα νεοκλασικά που προσθέτουν εδώ κι εκεί πινελιές αρχιτεκτονικού μεγαλείου ανάμεσα στις σύγχρονες πολυκατοικίες.

Για τις βόλτες σου, θα σημειώσεις πρώτη και καλύτερη την Πλατεία Άρεως, από τις μεγαλύτερες και ομορφότερες πλατείες στην Ελλάδα, γύρω από την οποία συγκεντρώνονται και μερικά από τα ωραιότερα νεοκλασικά της πόλης. Ενδιαφέρουσα είναι και η Πλατεία Πετρινού με το Μαλλιαροπούλειο Θέατρο του 1910, η Πλατεία Αγίου Βασιλείου, με τον ομώνυμο ναό της σκαρφαλωμένο πάνω σε μικρά μαγαζάκια, και βέβαια ο ολοζώντανος πεζόδρομος της Δεληγιάννη, γύρω από τον οποίο διαμορφώνεται ο χάρτης της νυχτερινής ζωής της πόλης.

Τα “sos” αξιοθέατα εντός Τρίπολης…

Το Αρχαιολογικό Μουσείο

Σχεδιασμένο από τον Ερνέστο Τσίλλερ το 1896, το διώροφο νεοκλασικό που στέγαζε αρχικά το νοσοκομείο της Ευαγγελίστριας φιλοξενεί σήμερα ευρήματα από τις ανασκαφές στη Μαντίνεια, την Καμένιτσα, την Κυνουρία και την ευρύτερη περιοχή της Αρκαδίας, τα οποία διηγούνται μια Ιστορία χιλιετιών, που ξεκινά από την νεολιθική περίοδο της προϊστορίας, περνά από τους Μυκηναίους και φτάνει στο τέλος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Ο Άγιος Βασίλειος

Ο μητροπολιτικός ναός της Τρίπολης χρονολογείται από το 1855, βρίσκεται πάνω στην πλατεία που έχει το όνομά του, είναι φτιαγμένος από ολόλευκο μάρμαρο Δολιανών, και έχει ένα εξίσου μαρμάρινο τέμπλο σχεδιασμένο κι αυτό από τον αρχιτέκτονα της καρδιάς μας (ναι, για τον Τσίλλερ λέμε πάλι).

Το Πολεμικό Μουσείο

Στεγάζεται στο ισόγειο της εντυπωσιακής οικίας Μαλλιαροπούλου, με τα αετώματα στα παράθυρα, επάνω στην πλατεία Αγίου Βασιλείου. Φιλοξενεί εκθέματα από την Επανάσταση του 1821, αλλά και από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Οικία Καρυωτάκη

Δεν το ήξερες ότι ο Κώστας Καρυωτάκης γεννήθηκε στην Τρίπολη, το ήξερες; Το εντυπωσιακό πατρικό του σπίτι, με τις σειρές από ξύλινα παράθυρα, στεγάζει σήμερα το Πρυτανείο του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

Και όσα πρέπει να δεις εκτός Τρίπολης

Το Άλσος Αγίου Γεωργίου

Έκπληξη για τα δεδομένα των ελληνικών πόλεων είναι το ότι η Τρίπολη έχει στα πόδια της ένα ολόδικό της δασάκι. Σε 185 καταπράσινα στρέμματα απλώνεται το Άλσος Γεωργίου, ό,τι πρέπει για ένα πικνίκ δύο μόλις χιλιόμετρα έξω από την πόλη. Οι έχοντες πιτσιρίκια θα χαρούν να μάθουν ότι μέσα στο άλσος υπάρχει παιδική χαρά, και ένας μικρός ζωολογικός κήπος με… ντόπια ζωάκια, ενώ τα μονοπάτια που το διασχίζουν προσφέρονται για δροσερές βόλτες, ειδικά τα καλοκαίρια που οι θερμοκρασίες της Τρίπολης μπορούν να γίνουν ανυπόφορες. Στο θέατρο του άλσους φιλοξενούνται συχνά παραστάσεις, συναυλίες και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Η Λίμνη Τάκα

10 χιλιόμετρα έξω από την Τρίπολη βρίσκεται ένας από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους ολόκληρης της Πελοποννήσου. Η Λίμνη Τάκα φιλοξενεί κάθε άνοιξη στα νερά και τις όχθες της λευκοτσικνιάδες, χαλκόκοτες, φιδαετούς, γλαρόνια και αλκυόνες, ενώ τα νούφαρα που στολίζουν την επιφάνειά της προσθέτουν ροζ πινελιές στο γαλαζοπράσινο τοπίο της. Τα καλοκαίρια η λίμνη στραγγίζει εντελώς, και το φθινόπωρο αρχίζει πάλι να γεμίζει, φυσικό φαινόμενο εξαιτίας του οποίου το χωριουδάκι δίπλα της, που λέγεται Βουνό, περνά τη μισή του ζωή ως παρόχθιο και την άλλη μισή ως στεριανό.

Το Σπήλαιο Κάψια

17 χιλιόμετρα έξω από την Τρίπολη βρίσκεται ένα από τα πιο εντυπωσιακά σπήλαια της Πελοποννήσου –αν όχι και ολόκληρης της Ελλάδας. Οι διάδρομοί του απλώνονται σε συνολικά 330 μέτρα, περνούν ανάμεσα σε φαντασμαγορικούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες, και αποτελούν κομμάτι μιας πολύ ενδιαφέρουσας ξενάγησης, που διαρκεί περί τη μισή ώρα. Θα το βρεις ενάμισι χιλιόμετρο έξω από το χωριό που λέγεται επίσης Κάψια.

Η Αρχαία Μαντίνεια

14 χιλιόμετρα από την σημερινή Τρίπολη ήταν χτισμένη μια από τις μεγαλύτερες και σπουδαιότερες (και πιο άγνωστες στο ευρύ κοινό) πόλεις της Αρχαίας Αρκαδίας. Μόνιμος ανταγωνιστής της Σπάρτης, η πόλη που σύμφωνα με τον μύθο ίδρυσε ο εγγονός του Πελασγού Μαντινέας, καταστράφηκε από τον σπαρτιάτη βασιλιά Αγησίπολι το 385 π.Χ., για να επανασυσταθεί από τον Επαμεινώνδα το 370 π.Χ. Λίγα μνημεία σώζονται σήμερα στον αρχαιολογικό χώρο της Μαντίνειας, μεταξύ των οποίων το αρχαίο θέατρό της, το Βουλευτήριο, τμήματα της αρχαίας Αγοράς και των τειχών της, και τα θεμέλια των ναών του Δία και της Ήρας.

Ο βασικός λόγος για να έρθεις εδώ είναι η εκκλησία της Αγίας Φωτεινής, έργο του αρχιτέκτονα Κώστα Παπαθεοδώρου, μαθητή του Δημήτρη Πικιώνη. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο, και είναι ένα οικοδόμημα τόσο παράξενο –μισό βυζαντινό και μισό αρχαιοελληνικό– που στις φωτογραφίες μοιάζει ψεύτικο. Και μόνο για να δεις από κοντά την (αν μη τι άλλο) ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του και να αποφασίσεις αν πρόκειται για αριστούργημα ή για ανοσιούργημα, αξίζει μια επίσκεψη.