3 υπέροχες διαδρομές για βόλτα στο Ναύπλιο

Συνέργεια Allaboutpeloponnisos  -  Neoklasiki Group για την προβολή του Ναυπλίου

Είτε έρχεσαι για πρώτη φορά είτε για εκατοστή, είτε νομίζεις πως το ξέρεις σαν την παλάμη του χεριού σου (έμφαση στο νομίζεις) είτε ξεκινάς να το ανακαλύψεις από την αρχή, το Ναύπλιο κρύβει, στη σκιά των τριών κάστρων του, λεπτομέρειες και εκπλήξεις που δεν φαντάζεσαι.

Ακολούθησέ μας, σε τρεις διαδρομές στην χιλιοτραγουδισμένη παλιά πόλη, στην ηλιοφίλητη ακροθαλασσιά του, και στη μυστική γειτονιά όπου ελάχιστοι τουρίστες ξεμακραίνουν. Υποσχόμαστε να σου αποκαλύψουμε όλα τα μυστικά του.

Ή σχεδόν –γιατί η μισή χαρά κάθε τέτοιας βόλτας είναι να ανακαλύπτεις, πλάι σε γκράντε αξιοθέατα, εκείνες τις μικρές γωνιές που προσέχεις μόνο εσύ, αυτές που γίνονται το δικό σου προσωπικό ναυπλιώτικο μυστικό.

Διαδρομή #1: Στα χνάρια της Ιστορίας στην Παλιά Πόλη

Ένας από τους ωραιότερους τόπους της Ελλάδας όλης, η παλιά πόλη του Ναυπλίου : Με τα παστέλ νεοκλασικά της πλάι σε πέτρινα αρχοντικά, και τα λουλουδιασμένα μπαλκόνια τους που ισορροπούν πάνω σε περίτεχνα φουρούσια να τραβούν το βλέμμα ψηλά, εκεί που περπατάς σε πλακόστρωτα σοκάκια πλήρως απαλλαγμένα από μηχανοκίνητους θορύβους.

Βουτηγμένη στην Ιστορία, που πάει αιώνες πίσω από την πολυθρύλητη πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας, η παλιά πόλη του Ναυπλίου έχει τόσα να σου πει, και άλλα τόσα να σου δείξει, που κάθε βόλτα μοιάζει διαφορετική από την άλλη.

Ξεκινάμε από την Πλατεία Τριών Ναυάρχων

Πύλη εισόδου στην παλιά πόλη του Ναυπλίου είναι η πλατεία με τους φοίνικες, το Δημαρχείο και το άγαλμα του Όθωνα. Εδώ ήταν που λειτούργησε το πρώτο φαρμακείο της Ελλάδας, κι εδώ επίσης βρισκόταν το Κυβερνείο του Καποδίστρια, που καταστράφηκε στη φωτιά του 1929.

Οι ναύαρχοι στους οποίους αποτίνει φόρο τιμής το όνομά της είναι ο Έντουαρντ Κόδριγκτον της Βρετανίας, ο Ανρί Δεριγνύ της Γαλλίας και ο Λογγίνος Χέιδεν της Ρωσίας που νίκησαν τον συνασπισμένο Τουρκοαιγυπτιακό στόλο στην Πύλο, σφραγίζοντας έτσι το αίσιο τέλος της ελληνικής επανάστασης, που είχε ξεκινήσει έξι χρόνια πριν.

Δύο σπουδαία μουσεία που αξίζουν τις στάσεις τους

Λίγα βήματα από την πλατεία, στο 22 της οδού Αμαλίας, το εμβληματικό πέτρινο κτίριο με τα γαλάζια παράθυρα στεγάζει το Πολεμικό Μουσείο, όπου φυλάσσονται κειμήλια, έργα τέχνης και φωτογραφικά αρχεία που αφηγούνται τις ιστορίες του Β’ Παγκοσμίου, των Βαλκανικών Πολέμων και της Ελληνικής Επανάστασης.

Στην επόμενη γωνία, εκεί όπου η Βασιλέως Αλεξάνδρου συναντά την Σοφρώνη, το Ίδρυμα-Μουσείο Βασίλειος Παπαντωνίου, αυτό που οι παλιοί θα σου συστήσουν ως Πελοποννησιακό Λαογραφικό, θα σε ξεναγήσει στην καθημερινότητα των δύο τελευταίων αιώνων μέσα από έργα λαϊκής τέχνης, υφαντά, κεντήματα, οικοσκευή, σπάνιες φορεσιές και –το δικό μας προσωπικό χαϊλάητ– νοσταλγικούς χάρτες του Ναυπλίου, όπως προσπάθησαν να το αποτυπώσουν με πενιχρά μέσα χαρτογράφοι και περιηγητές περασμένων αιώνων.

Η βάση σου στην παλιά πόλη του Ναυπλίου

Ίσως το εντυπωσιακότερο από τα ξενοδοχεία της παλιάς πόλης, το εμβληματικό 3Sixty της Neoklasiki Group  θα σε φιλοξενήσει σε μοναδικά δωμάτια και σουίτες κινηματογραφικής πολυτέλειας, φτιάχνοντας το σκηνικό για την τέλεια ρομαντική απόδραση στο Ναύπλιο.

Στεγασμένο σε ένα υπέροχο νεοκλασικό του 1860, απολαμβάνει την ωραιότερη θέα της παλιάς πόλης από την ταράτσα του, και σερβίρει στο εστιατόριό του εκλεκτές κοπές κρέατος από φημισμένες φάρμες παγκόσμια κλάσης.

Στο δε wine bar του θα βρεις την πληρέστερη ίσως λίστα του πελοποννησιακού αμπελώνα, με περισσότερες από 50 ετικέτες, πολλές από αυτές και σε ποτήρι, για να δοκιμάσεις όσες τραβά η ψυχούλα σου. Κάνουμε, λοιπόν, εδώ μια στάση για κρασί (ή καφεδάκι από εκλεκτά χαρμάνια αν είναι ακόμα νωρίς) και συνεχίζουμε.

Η Πλατεία Συντάγματος

Σημείο μηδέν του Ναυπλίου, η πλατεία-ορόσημο της παλιά πόλης,  με την εγκάρδια ανοιχτωσιά της, έχει από μια ιστορία σε κάθε γωνία της: Πρώτο και καλύτερο, το Αρχαιολογικό Μουσείο, στεγάζεται στο βενετσιάνικο κτίριο του 1713 που επιβάλλει την παρουσία του στην πλατεία, και αφηγείται χιλιάδες χρόνια αργολικής Ιστορίας μέσα από τα εκθέματά του, το παλαιότερο από τα οποία χρονολογείται από το 21.000 π.Χ. (όχι, δεν έχουμε κάνει λάθος στα μηδενικά).

Το Βουλευτικό, στην άλλη γωνία, φιλοξένησε σε ένα οθωμανικό τζαμί του 1730 την πρώτη Βουλή των Ελλήνων, όταν το Ναύπλιο έγινε πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.

Γύρνα τώρα να κοιτάξεις πίσω σου : Θα δεις το Τριανόν, το παλαιότερο τζαμί της πόλης, που χρονολογείται από τον 16^ο αιώνα και πλέον φιλοξενεί θεατρικές παραστάσεις, εικαστικές εκθέσεις και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Η γειτονιά του Ψαρομαχαλά

Από την πλατεία Συντάγματος θα ανηφορίσουμε την οδό Ιωάννη Ζυγομαλά, για να περιπλανηθούμε σε μια από τις ωραιότερες γειτονιές της παλιάς πόλης, που είναι ταυτόχρονα και η λιγότερο κοσμοπλημμυρισμένη.

Ο Ψαρομαχαλάς ήταν η βυζαντινή συνοικία των ψαράδων, εξ ου και το όνομά της, ενώ κατά τη διάρκεια της Β’ Τουρκοκρατίας υπήρξε η μοναδική γειτονιά όπου έμεναν Έλληνες μέσα από τα τείχη της παλιάς πόλης. Το εκκλησάκι του Ψαρομαχαλά, η Αγία Σοφία, χρονολογείται από τον 11ο αιώνα.

Το Μέγαρο Άρμανσμπεργκ

Από τον Ψαρομαχαλά θα κατηφορίσουμε ξανά την Ζυγομαλά, για να ακολουθήσουμε εν συνεχεία τον κεντρικό πεζόδρομο της Σταϊκοπούλου, ανάμεσα σε χρωματιστές μπουτίκ, μικρές γκαλερί, ταβερνάκια και café  που απλώνουν τραπεζάκια έξω στις πρώτες ηλιαχτίδες.

Η βόλτα μας θα καταλήξει στο εντυπωσιακό Μέγαρο Άρμανσμπεργκ, ένα από τα σημαντικότερα αρχοντικά της οθωνικής περιόδου, κατοικία του αντιβασιλέα της Ελλάδας, Ιωσήφ Λουδοβίκου, Κόμη του Άρμανσπεργκ.

Ολόκληρη η διαδρομή με τις στάσεις της στον χάρτη, εδώ  :  google.com/maps

Διαδρομή #2: Στα ίχνη της θάλασσας, ή ο Γύρος της Αρβανιτιάς

Η απόλυτη θαλασσινή διαδρομή του Ναυπλίου, ο ξακουστός Γύρος της Αρβανιτιάς κινείται διαρκώς παράλληλα με την θάλασσα, για να καταλήξει στην αγαπημένη ντόπιων και επισκεπτών παραλία της Αρβανιτιάς, και από εκεί –αν το λέει η καρδούλα σου– στα σκαλιά που θα σε ανεβάσουν στο Παλαμήδι (τα οποία, κόντρα στον ευρύτατα διαδεδομένο μύθο, δεν είναι 999, αλλά 857, ελπίζουμε να μην σου το χαλάμε).

Ξεκινάμε από το λιμάνι του Ναυπλίου

Απέναντι από την Πλατεία Φιλελλήνων, με την καταπληκτική της θέα στο Παλαμήδι που φωτισμένο τα βράδια μοιάζει να κρέμεται από τον ουρανό, το μικρό λιμάνι του Ναυπλίου είναι το σημείο από το οποίο αναχωρούν τα βαρκάκια για το Μπούρτζι.

Το μικρότερο από τα τρία κάστρα του Ναυπλίου το έχτισαν οι Ενετοί το 1473, και το έλεγαν Castello dello Soglio, δηλαδή Κάστρο του Θρόνου.

Ειδικά εκεί γύρω στο ηλιοβασίλεμα, όταν το αγκαλιάζει ένας απολύτως ροζ ουρανός που κάνει τέλεια αντίθεση με τον κιτρινωπό φωτισμό του, η εικόνα του είναι μαγική.

Το Μπούρτζι είναι επισκέψιμο, μετά από πολλά χρόνια που παρέμενε κλειστό, αν θέλεις να ξεκινήσεις με βαρκάδα ετούτη την θαλασσινή σου βόλτα.

Ο Φάρος του Ναυπλίου

Συνεχίζουμε παραλιακά στην οδό Μπουμπουλίνας, ώσπου να φτάσουμε στον Φάρο του Ναυπλίου.

Τόσο κοντά στο Μπούρτζι που θαρρείς θα απλώσεις το χέρι και θα το πιάσεις, τα πεζούλια γύρω από τον εξίμιση μέτρων ύψους φάρο είναι ένα από τα ρομαντικότερα σημεία του Ναυπλίου για να χαζέψεις το ηλιοβασίλεμα, ενώ αν κάνεις τη βόλτα πρωί θα δεις κόσμο να ψαρεύει γύρω από τον φάρο.

Η Ακροναυπλία

Συνεχίζοντας παραλιακά μετά τον Φάρο, στον δρόμο που λέγεται πια Αρβανιτιάς, θα δεις, σχεδόν απέναντι από τον Ναυτικό Όμιλο Ναυπλίου, τα σκαλάκια που ανηφορίζουν προς το κάστρο της Ακροναυπλίας.

Το αρχαιότερο από τα κάστρα της πόλης, με τα ιλιγγιώδη τείχη του να φτάνουν σε ύψος ως και τα 85 μέτρα και να χρονολογούνται, τα παλαιότερα από αυτά, από τον 3^ο αιώνα π.Χ., η Ακροναυπλία είναι ένα παζλ περιόδων και ιστοριών: Οι πύργοι και τα κανόνια που βλέπεις σήμερα είναι μεταγενέστερες προσθήκες, των Φράγκων και των Οθωμανών.

Περιττεύει μάλλον να αναφέρουμε ότι η θέα από την Ακροναυπλία προς την θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα είναι φαντασμαγορική.

Η Παναγία της Σπηλιάς

Μικρή παράκαμψη που αξίζει να κάνεις λίγο παρακάτω στον Γύρο της Αρβανιτιάς, το μονοπάτι της Παναγίτσας θα σε φέρει στο ομώνυμο εκκλησάκι, που αποκαλείται και Παναγία της Σπηλιάς, γιατί έτσι το έλεγαν οι Ενετοί, Santa Maria Crotta.

Η Παναγίτσα όπως τη βλέπεις σήμερα, βέβαια, χτίστηκε το 1850, πάνω στα βράχια της Ακροναυπλίας, και θα προσθέταμε ότι απολαμβάνει κι αυτή συγκλονιστική θέα στην θάλασσα αν δεν φοβόμασταν πως επαναλαμβανόμαστε και θα καταλήξουμε γραφικοί.

Ο Φάρος της Αρβανιτιάς

Προς τέρψιν των ρομαντικών ψυχών ανάμεσά μας, φάρος του Ναυπλίου δεν είναι μόνο ένας. Υπάρχει και ένας δεύτερος, μικρότερος, που θα συναντήσουμε στη διαδρομή : Ο Φάρος της Αρβανιτιάς, επάνω στο πλακόστρωτο που αγκαλιάζει σαν κόσμημα την θάλασσα και περνά μέσα από έναν απολύτως ινσταγκραμικό λαξευμένο βράχο.

Αν δεν σταματήσεις για φωτογραφίες με φόντο το απέραντο γαλάζιο ουρανού και θάλασσας εδώ, δεν ξέρουμε πού θα σταματήσεις.

Η Παραλία της Αρβανιτιάς

Η διαδρομή θα σε φέρει, μετά από δύο απολαυστικά, θαλασσινά χιλιόμετρα στην βοτσαλωτή παραλιούλα της Αρβανιτιάς. Ελπίζουμε, αν την κάνεις καλοκαίρι, να έχεις φέρει μαζί σου μαγιό, γιατί δεν υπάρχουν πολλά σημεία στην Ελλάδα όπου έχεις την ευκαιρία να κολυμπάς αγναντεύοντας τα τείχη ενός κάστρου (του Παλαμηδίου, στην προκειμένη περίπτωση).

Μιλώντας για το Παλαμήδι, αν έχεις ακόμα αντοχές, από την παραλία της Αρβανιτιάς μπορείς να ανηφορίσεις την οδό Πολυζωίδου, που θα σε φέρει στα σκαλοπάτια του: 857 είπαμε, δεν είναι και λίγα, αλλά αν τα καταφέρεις θα ανταμειφθείς με το καλύτερα διατηρημένο βενετσιάνικο κάστρο που έχουμε αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, και την φαντασμαγορική θέα στο Ναύπλιο από τους προμαχώνες του.

Αν πάλι δεν είσαι για αθλοπαιδιές, μπορείς φυσικά να προσεγγίσεις το Παλαμήδι και από την άλλη πλευρά του λόφου –ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος θα σε φέρει ξεκούραστο/η με το αυτοκινητάκι σου στην είσοδο του κάστρου.

Ολόκληρη η διαδρομή με τις στάσεις της στον χάρτη, εδώ :  google.com/maps

Διαδρομή #3: Στα ίχνη της παράδοσης, ή η γειτονιά της Πρόνοιας

Γειτονιά προς την οποία σπανίως ξεμακραίνουν οι τουρίστες σου υποσχεθήκαμε, και τις τηρούμε τις υποσχέσεις μας : Αμφιθεατρικά χτισμένη στη βορειοανατολική πλαγιά του λόφου του Παλαμηδίου, η ιστορική συνοικία της Πρόνοιας υπήρξε ο πρώτος οργανωμένος προσφυγικός οικισμός της νεότερης Ελλάδας.

Πρωτοβουλία του Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος κλήθηκε να στεγάσει τους πρόσφυγες που συνέρρεαν (κυρίως από την Κρήτη αλλά και από άλλα μέρη της Ελλάδας) την δεκαετία του 1820 στο Ναύπλιο, η Πρόνοια σχεδιάστηκε από τον μηχανικό Σταμάτη Βούλγαρη, και διατηρεί σήμερα μεγάλο μέρος της εικόνας της από τον 19^ο αιώνα, με τα χαμηλά σπιτάκια της, τις λουλουδιασμένες αυλές, τις παραδοσιακές ταβέρνες και τις ιστορικές εκκλησίες της.

Ξεκινάμε από τον Λέοντα των Βαυαρών

Σκαλισμένο στον βράχο πάνω από την οδό Μιχαήλ Ιατρού, με ένα μικρό πάρκο να απλώνεται κάτω από τα πόδια του, το εντυπωσιακό λιοντάρι που κοιμάται είναι έργο του γερμανού γλύπτη Kρίστιαν Zίγκελ. Φιλοτεχνήθηκε κατόπιν παραγγελίας από τον βασιλιά Λουδοβίκο, τον μπαμπά του Όθωνα, στη μνήμη των βαυαρών στρατιωτών που πέθαναν στο Ναύπλιο το 1833 από επιδημία τύφου.

Οι ντόπιοι, βέβαια, λένε ότι αυτό που τους σκότωσε δεν ήταν ο τύφος, αλλά τα πολλά πικράγγουρα που έφαγαν, εξ ου και η άλλη, ανεπίσημη και κομμάτι ασεβής ονομασία του μνημείου: Αγγουρώον.

Ο Ναός των Αγίων Πάντων

Το ιστορικό εκκλησάκι της Πρόνοιας, χτισμένο στον φυσικό βράχο ενός λοφίσκου, χρονολογείται από την εποχή της Β’ Ενετοκρατίας, και υπήρξε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, από το 1715 ως το 1780, η μοναδική εκκλησία του Ναυπλίου που λειτουργούσε κανονικά.

Στον περίβολό της βρισκόταν το παλιό νεκροταφείο της πόλης, όπου ενταφιάστηκαν μεταξύ άλλων ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Νικηταράς και ο Στάικος Σταϊκόπουλος. Στο δάπεδο της μικρής εκκλησίας θα δεις ακόμα και σήμερα κομμάτια από τις επιτύμβιες πλάκες του.

Η Ευαγγελίστρια

Στο ψηλότερο σημείο της Πρόνοιας (ελπίζουμε να αντέχεις τις ανηφόρες) η εκκλησία της Ευαγγελίστριας θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για τον τίτλο της καλύτερης θέας σε όλο το Ναύπλιο –όταν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή, το βλέμμα φτάνει ως τη Λάρισα, το κάστρο του Άργους.

Η ιστορία του ναού, που πήρε τη σημερινή του μορφή το 1975, χάνεται στα βάθη των αιώνων, ξέρουμε πάντως με βεβαιότητα πως υπήρχε την περίοδο της Β’ Ενετοκρατίας, που ξεκινά στα τέλη του 17^ου αιώνα. Στο παρεκκλήσι της, τον Άγιο Φανούριο, θα δεις και ένα μικρό μουσείο, όπου φυλάσσονται ιστορικά εκκλησιαστικά αντικείμενα.

Η Αγία Τριάδα

Κάνοντας ζιγκ-ζαγκ σε γραφικά δρομάκια που περνούν πλάι από χαμηλά σπίτια με ολάνθιστες αυλές, φτάνουμε στην κεντρική εκκλησία της Πρόνοιας, την Αγία Τριάδα, που ξεκίνησε να χτίζεται επί των ημερών του Ιωάννη Καποδίστρια, και ολοκληρώθηκε το 1838, μετά από πολλές αναβολές, μικρά οικονομικά σκάνδαλα και πιέσεις των κατοίκων που έθεσαν τα θεμέλια για την γνωστή στους παλιούς Ναυπλιώτες ρήση «η Πρόνοια βγάζει δήμαρχο».

Το Μουσείο Παιδικής Ηλικίας «Σταθμός»

Το παιδί που όλοι κρύβουμε μέσα μας θα βρει τον παράδεισό του στο Μουσείο Παιδικής Ηλικίας, με τις συλλογές του να περιλαμβάνουν παιχνίδια του 19^ου και του 20^ου αιώνα και γοητευτικά αντικείμενα από την συλλογή του Ιδρύματος Βασίλειος Παπαντωνίου που αφορούν την παιδική ηλικία.

Θα το βρεις μέσα στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό, και αν μας ρωτάς δυσκολευόμαστε να σκεφτούμε καλύτερο σημείο για να καταλήξει η νοσταλγική μας βόλτα στην Πρόνοια.

Ολόκληρη η διαδρομή με τις στάσεις της στον χάρτη εδώ :  google.com/maps

Η μισή γοητεία του Ναυπλίου είναι τα ιστορικά νεοκλασικά του : Βαμμένα σε παστέλ χρώματα, φαντασμαγορικά φωτισμένα με το που πέφτει το σκοτάδι, στολισμένα με παραδοσιακά ακροκέραμα και νοσταλγικά μπαλκονάκια στηριγμένα επάνω σε περίτεχνα φουρούσια, με τις αψιδωτές εισόδους τους να μοιάζουν πύλες για το πέρασμα σε προηγούμενους αιώνες. Το να μένεις σε ένα από αυτά, αντί να τα χαζεύεις απλά απέξω, είναι η επιτομή του ούτως ή άλλως συνυφασμένου με κάθε εκδρομή στο Ναύπλιο ρομαντισμού.

Στην Ιππολύτη θα ζήσεις το Ναύπλιο των ονείρων σου